To jed­na z naj­po­pular­niej­szych sałat na świe­cie. Charak­teryzuje się dużymi główka­mi. Jej zie­lone liście są so­czyste, kruche i po­fałdo­wane, a smak łagod­ny. Prze­chowywana w lodówce, dłużej za­chowuje świeżość i na­wet po kil­ku­na­stu dniach nie tra­ci swoich war­tości sma­ko­wych. To jedyny ro­dzaj sałaty, który można kroić nożem.

Ide­al­na do sałatek czy de­ko­ro­wania po­traw.

Ja­ko jedyna fir­ma w Pol­sce (a do nie­daw­na również w Eu­ro­pie) po­sia­damy kom­bajn (Atlan­tis One) do zbio­ru te­go warzywa. Jest on wy­po­sażony w au­to­ma­tyczną linię ważąco-pa­kującą każdą główkę sałaty. Końcowym etapem pa­ko­wania jest umiesz­cze­nie na­dru­ku oraz na­kle­jenie na każde warzywo ety­kie­ty z niezbędnymi in­for­ma­cja­mi. Za­letą na­sze­go kom­baj­nu jest możliwość ogra­nicze­nia usz­ko­dzeń mechanicz­nych do całko­witego mi­nimum.

Bro­kuł za­liczany jest do ro­dziny ka­pusto­watych. Ma długą i mięsistą łodygę, na której znaj­du­je się kwia­to­stan zwany różą.

Z uwagi na dużą za­war­tość skład­ników mi­neral­nych (po­tas, wapń, żelazo, fos­for, man­gan, ma­gnez, siar­ka), wi­tamin: (A, B1, B2, B6, C, K, PP, kwas pan­to­tenowy i kwas fo­lio­wy) oraz błon­nika po­kar­mo­we­go, warzywo to zyskuje coraz większą po­pular­ność w na­szym kraju.

Warzywo jest także cenio­ne z uwagi na fakt, że za­wie­ra sul­fo­rafan – związek o właści­wościach prze­ciw­nowotworo­wych. Kupując świeże bro­kuły na­leży zw­racać uwagę, by różycz­ki nie były usz­ko­dzone i po­zbawio­ne plam, a otaczające je liście nie po­win­ny być żółte.

Z uwagi na cen­ne war­tości odżyw­cze bro­kuł naj­le­piej spożywać na su­ro­wo. Serw ując go na ciepło naj­le­piej go­to­wać na pa­rze lub w lek­ko oso­lonej, wrzącej wo­dzie – nie dłużej niż kil­ka mi­nut. Dal­sze pod­dawanie obróbce ciepl­nej po­wodu­je znacz­ny ubytek wi­tamin i mi­nerałów.

Po­za różycz­ka­mi ja­dal­na jest także gru­ba, mięsi­sta łodyga bro­kułu, która w sma­ku przy­po­mi­na trochę ka­larepę.

Drugi po sałacie lodowej pro­dukt, który na­sza fir­ma uprawia na tak dużą skalę. Gwarancję ja­kości z za­chowaniem wy­so­kiej pro­duk­cji umożliwiają specjal­ne ma­szy­ny do zbio­ru oraz specja­listycz­na, au­to­ma­tycz­na linia do przy­go­to­wania i pa­ko­wania bro­kułów. Jest to naj­bar­dziej wy­daj­na linia te­go ty­pu w Pol­sce – umożliwia spa­ko­wanie 6000 bro­kułów na go­dzinę.

Mie­szan­ka baby to kom­po­zycja staran­nie wy­se­lek­cjonowanych młodych listków sz­pina­ku, bo­twiny czer­wonej, bo­twiny i ruko­li. Ma de­likat­ny, ale wy­razisty smak, do­sko­nała, ja­ko skład­nik sałatek i ele­ment de­ko­racyj­ny.

Ksz­tałtem przy­po­mi­na ka­pustę pe­kińską. Jej wydłużone liście są sz­tyw­ne, mięsi­ste, gład­kie lub lek­ko po­marsz­czone z wy­raźnie za­zna­czonymi ner­wami. Charak­teryzuje się łagod­nym, słod­ka­wym sma­kiem. To cen­ne warzywo, jest bo­ga­te w wi­tami­ny (B1, B2, B6, PP, C), ka­ro­ten i skład­ni­ki mi­neral­ne (fos­for, wapń, żelazo, sód, po­tas, ma­gnez, cynk).

Jak większość sałat jest ni­sko­ka­lorycz­na i lek­ko­straw­na, działa od­kwaszająco na or­ga­nizm i ułatwia pro­cesy tra­wien­ne.

Najczęściej jest skład­ni­kiem sałatek (naj­większą świa­tową sławą cie­szy się Sałat­ka Cezar). Można ją po­da­wać także na ciepło – gril­lować lub za­pie­kać.

Jej list­ki są miękkie i de­likat­ne. Ten ro­dzaj sałaty na­leży prze­chowywać w po­miesz­cze­niach ciem­nych, chłod­nych i wil­got­nych, w ten sposób przedłużamy jej świeżość.

Sałata masłowa stanowi do­bry do­datek do ka­na­pek, skład­nik sałatek i surówek, jest również wy­ko­rzysty­wana ja­ko ele­ment de­ko­racyj­ny. Jej liście ide­al­nie kom­po­nują się z pie­czonymi czy smażonymi mięsa­mi.

Po­sia­da zie­lone, zgrubiałe łodygi (właści­wie są to ogon­ki liścio­we), które można ch­rupać na su­ro­wo lub pod­dawać obróbce ter­micz­nej. Łodygi mają więcej so­li mi­neral­nych niż se­ler ko­rze­nio­wy, a olej­ki eterycz­ne na­dają po­trawom charak­terystycz­ny za­pach i pi­kant­ny smak. Se­ler na­cio­wy jest także bo­ga­ty w wi­taminę C (jest jej dwukrot­nie więcej niż w cytrusach), a także be­ta ka­ro­ten i wi­taminę E.

To warzywo jest nie­odzow­nym skład­ni­kiem większości diet od­chu­dzających i oczysz­czających – do­star­cza wi­tamin i przyśpie­sza metabo­lizm.

Świet­nie spraw­dza się ja­ko ele­ment różne­go ro­dzaju sałatek/surówek lub zie­lonych kok­taj­li. Można go po­da­wać również z dipa­mi lub ser­wować na ciepło – go­to­wać, du­sić i za­pie­kać.

Po­pular­ne warzywo cebu­lowe, używane ja­ko ja­rzyna lub przy­prawa. Ma bar­dzo charak­terystycz­ny smak i za­pach.

Ta nie­po­zor­na roślina kryje w so­bie wie­le war­tości odżyw­czych – za­wie­ra dużo so­li mi­neral­nych (wapń, fos­for, po­tas, sód, żelazo, siar­ka) i jest do­brym źródłem wi­tamin (C, A, E, B1, B2, PP). Z te­go też względu por jest cenio­ny w medycynie na­tu­ral­nej i po­le­ca­ny w wie­lu die­tach lecz­niczych i od­chu­dzających. Po­nad­to jest ni­sko­ka­lorycz­ny i lek­ko­straw­ny.

Można go spożywać na su­ro­wo, go­to­wać lub du­sić. Ide­al­nie na­da­je się na surówki, sałat­ki, ja­ko skład­nik zup czy sosów.

Pa­ko­wanie po­ra od­bywa się przy użyciu ma­szyn ty­pu flow pack, które są wy­po­sażone w sys­te­my ważąco-ety­kie­tujące.

Jest od­mianą cyko­rii, jej ksz­tałt przy­po­mi­na małą czer­woną ka­pustę. Ma biało-fio­le­to­we liście, które są bar­dzo de­ko­racyj­ne. Z te­go też względu do­daje się je często do mie­sza­nek sałat, za­ostrzając tym sa­mym ich smak i do­dając ko­loru. Radich­cio można także za­pie­kać. Dzięki swojej go­rycz­ce po­bu­dza apetyt, sty­mu­lu­je sys­tem tra­wien­ny, to­nizuje krew i wątrobę.

Sze­ro­kie zewnętrz­ne ciem­nozie­lone liście, de­likat­nie po­marsz­czone mają lek­ko gorz­ki smak. Wewnątrz główki znaj­dują się coraz jaśniej­sze od­cie­nie zie­le­ni, a smak tych liści jest coraz bar­dziej de­likat­ny i mniej gorz­ki. Wy­ko­rzystując wszyst­kie war­stwy liści uzyskujemy różnorod­ny i bo­ga­ty smak po­trawy. Po­za tym esca­ro­le jest do­brym źródłem wie­lu wi­tamin i skład­ników odżyw­czych. Można po­da­wać w for­mie sałat­ki, łącząc ją z in­nymi warzywami, se­rem czy mięsem. Można też ser­wować na ciepło lub ja­ko do­datek do zup.

Charak­teryzuje się kędzie­rza­wymi liśćmi – kruchymi i de­likat­nymi. Zie­lone zewnętrz­ne są nie­co gorz­kie, z ko­lei wewnętrz­ne liście, jaśniej­sze zie­lono-żółte, są słod­ka­we i łagod­ne. Frisee za­wie­ra spo­ro wi­tamin A, B1, B2, C, nia­cynę oraz skład­ni­ki mi­neral­ne – żelazo, wapń, fos­for, po­tas, sód, man­gan, miedź, cynk i jod.

Chcąc za­chować większość skład­ników odżyw­czych naj­le­piej jeść ją na su­ro­wo – ja­ko skład­nik sałatek/surówek i łącząc z po­mi­dorami, ogórka­mi, pa­pryką oraz in­nymi sałatami. Z uwagi na jej ostry smak do­brze kom­po­nuje się z wszel­ki­mi se­rami i orze­chami. Frisee można również go­to­wać, du­sić czy za­pie­kać.

Jest nie tyl­ko ni­sko­ka­lorycz­ny, ale też za­wie­ra dużo ma­kro i mi­kro­ele­mentów m.in. sód, ma­gnez, po­tas, man­gan, żelazo, wi­tami­ny: E, K, C, wi­tami­ny z gru­py B.

To uniwer­sal­ne warzywo, można przy­go­to­wać na wie­le spo­sobów. Su­ro­wy sz­pinak świet­nie na­da­je się do sałatek/surówek czy ja­ko skład­nik zie­lonych kok­taj­li. W sałat­kach można łączyć sz­pinak z se­rami – fetą, par­mezanem, oscyp­kiem czy pleśnio­wymi. Pa­sują do nie­go również owoce – grusz­ki, jabłka, wi­nogro­na, truskaw­ki, po­ma­rańcze. Taką sałatkę war­to po­lać oliwą, gdyż w ten sposób zwiększa­my wchłania­nie be­ta-ka­ro­tenu i lu­teiny.

Liście sz­pina­ku świet­nie sma­kują po­da­ne na ciepło. Można z nich przy­go­to­wać zupy, za­pie­kan­ki, so­sy do ma­ka­ronów, na­dają się także ja­ko farsz do pie­rogów, na­leśników czy tart.

Ruko­la, jej ofi­cjal­na na­zwa brz­mi ro­kiet­ta siew­na – jest zie­lonym warzywem liścia­stym i na­leży do ro­dziny ka­pusto­watych. Ma przy­jem­ny, orze­chowy, lek­ko pie­prz­ny smak i coraz częściej gości na na­szych stołach. Ruko­la świet­nie spraw­dza się we wszel­kie­go ro­dzaju sałat­kach jak również da­niach na gorąco.

Rosz­pon­ka za­liczana jest do ro­dziny kozłko­wate. Tworzy ro­zetę liściową, którą spożywa się na su­ro­wo. Liście są całobrze­gie o ksz­tałcie łopat­ko­wym i lan­ceto­watym. Rosz­pon­ka to roślina uj­mująco de­likat­na w sma­ku. Może stanowić zarówno bazę do sałat­ki jak również być do­dat­kiem do dań na gorąco.

Pak choi to jed­na z od­mian ka­pusty, ze względu na swoje po­chodze­nie  zwana również ka­pustą chińską. Naj­smacz­niejszą częścią rośliny są białe dol­ne par­tie liści, de­likat­ne, so­czyste a za­razem ch­rup­kie. Naj­le­piej kom­po­nuje się z da­nia­mi kuch­ni azja­tyc­kiej.